Na Sucre ging de weg altijd maar naar beneden, we reizen naar Santa Cruz. Het is als een andere wereld. Warm, groen, vogels, papaya, grenadilla, aapjes...op enkele uitzonderingen na is het aangenaam leven hier.
Even werd het spannend toen Kurt op een morgen opstond met een tandwortelinfectie en we ons afvroegen of we vervroegd naar Belgie moesten. Gelukkig kwam het zover niet en tussen de tandarts afspraken door ging het leven gewoon verder.
De bevolking van Santa Cruz verschilt veel van deze op het Altiplano. Santa Cruz is welvarend en modern. Er is werk voor iedereen en de mensen zijn geëngageerd. Op de Plaza, het park in hartje van stad wordt actie gevoerd door de TIPNIS. Deze inheemsen willen voorkomen dat er een weg door hun territorium wordt aangelegd door een Braziliaans bedrijf. Een mars stapte maandenlang van hun territorium naar La Paz om er te onderhandelen met de regering. Tevergeefs, de regering Morales stuurt zijn kat en te zeggen dat de president zelf een indigeno is. Nee, Morales wordt niet overal graag gezien. Ze noemen hem hier dom.
Tegelijkertijd zou het Bolivia niet zijn of de hele stad stond in rep en roer door een betoging van de politie en de security werknemers , zij eisen betere werkomstandigheden en een hoger loon.
Van de bommetjes en ontploffende voetzoekers die om de oren vliegen , maken we ondertussen geen zorgen meer. Dat is hier normaal!
Wie is de mooiste van het land? dat ben jij Toekan...
Ik vind het leuk, en jij?
Peace
laatste blik op het regenwoud van Buena Vista
Geen opmerkingen:
Een reactie posten