Argentinia, laatste station.

De laatste schoenpoetsers hebben we achter ons gelaten in Bolivia en de frisse berglucht in de Andes geruild voor  lekkere wijn en biefsteak uit de pampas in Argentinia. Het is winter hier en de temperaturen dalen
's nachts  tot 5 graden en  met een polaire wind erbij is dat koud!
En zeggen dat het zomert in België en de regen met bakken uit de hemel valt!
Alles doet hier Europees aan, de bevolking is ook een smeltkroes van immigranten uit Europa en het midden- Oosten,  alles is duurder, maar als je beter kijkt is alles een beetje in verval.
Een goeie voorbereiding om ons leventje in België weer op te nemen.
We drinken uitstekende wijn in het noorden van  het land, in Salta, Cachi, Molinas en reizen door de wijnroute met Cristian en Teo uit Bretagne die hier ook op reis zijn.
De wondere watervallen van Iguazou waren wat teleurstellend en de weg ernaartoe 22 busuren  lang.
Die lange afstanden moet je er in Argentina bijnemen. Het land is van Noord naar Zuid zomaar 5000km lang!
De watervallen waren vroeger een natuurgebeuren waar  Argentijnen gingen barbecuen en zwemmen in het water. Nu is dat alles verboden en wachten toeristen op lange metalen loopbruggen in lange rijen om iets van de watervallen te kunnen zien.
Brazilia,  Paraguay en Uruguay zijn hier dichtbij maar dat is voor een andere keer!
Ciao!

                                                de gekleurde bergen van het noorden

                                                     mooi... wel een beetje koud

                                                                               Fuck

bij de steenbokskeerkring

                                             Iguazu watervallen, 3de grootste in de wereld

Ontmoetingen in Santa Cruz, Bolivia

Na Sucre ging de weg altijd maar naar beneden, we reizen naar Santa Cruz. Het is als een andere wereld. Warm, groen, vogels, papaya, grenadilla, aapjes...op enkele uitzonderingen na is het aangenaam leven hier.
Even werd het spannend toen Kurt op een morgen opstond met een tandwortelinfectie en we ons afvroegen of we vervroegd naar Belgie moesten. Gelukkig kwam het zover niet  en tussen de tandarts afspraken  door ging het leven gewoon verder.
De bevolking van Santa Cruz verschilt veel van deze op het Altiplano. Santa Cruz is welvarend en modern. Er is werk voor iedereen en de mensen zijn geëngageerd. Op de Plaza, het park in hartje van stad wordt actie gevoerd door de TIPNIS.  Deze inheemsen willen voorkomen dat er een weg door hun territorium wordt aangelegd door een Braziliaans bedrijf.  Een mars  stapte maandenlang van hun territorium naar La Paz om er te onderhandelen met de regering. Tevergeefs, de regering Morales stuurt zijn kat en te zeggen dat de president zelf een indigeno is.  Nee, Morales wordt  niet overal graag gezien.   Ze noemen hem hier dom.
Tegelijkertijd zou het Bolivia niet zijn of de hele stad stond in rep en roer door een betoging van de politie en de security werknemers , zij eisen betere werkomstandigheden en een hoger loon.
Van de bommetjes en ontploffende voetzoekers die om de oren vliegen , maken we ondertussen geen zorgen meer. Dat is hier normaal!

                                          Wie is de mooiste van het land? dat ben jij Toekan...

                                                             Ik vind het leuk, en jij?

                                                                            Peace

                                          laatste blik op het regenwoud van Buena Vista